Nowy Dwór Gdański mieści się w samym środku Żuław Wiślanych, tuż nad rzeką Tugą. Na początku, dokładniej w latach 1282-1466, tereny miasta należały do Krzyżaków. Po pokoju toruńskim przyłączono je do Państwa Polskiego. W wyniku inwazji szwedzkiej w 1626 roku i częstych plądrowań podczas wojny siedmioletniej, Nowy Dwór Gdański był osłabiony gospodarczo. Pod zaborem pruskim miasto miało środki odpowiednie do skutecznej odbudowy i rozwoju miasta. W 1859 roku otrzymuje status osady targowej, a w 1880 roku, prawa miejskie.
Nowy Dwór Gdański mieści takie zabytki jak na przykład kościół pw. Przemienienia Pańskiego z 1851 roku, spichlerz nad Tugą, stara wieża ciśnień i przedwojenny most zwodzony.