Ińsko jest miastem leżącym nad jeziorem o takiej samej nazwie. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1248 i określa je nazwą Intzke. Ińsko włączono do Polski już za panowania Mieszka I. W 1231 roku przeszło do Brandenburgii. Najstarszy dokument uznający Ińsko za miasto pochodzi 1300 roku. Na początku XV wieku było dwukrotnie oblegane i niszczone przez wojska polskie. W 1657, przez potyczki polsko-szwedzkie, Ińsko zostało zniszczone. W wyniku wojny siedmioletniej i II wojny północnej doszło do wielkich strat materialnych miasta. Odbudowa miejscowości rozpoczęła się w 1775 roku, po tym jak rodzina von Goltz i von Bornstedt wykupiła te tereny. Rozwój zaczął się w II połowie XIX wieku i trwał aż do końca XX wieku.
Ińsko to świetne miejsce na spędzenie wakacji na łonie natury. Jezioro jest bardzo dobrym miejscem do uprawiania sportów wodnych i wędkarstwa. Równie atrakcyjna jest rozmaitość gatunków zwierząt: orzeł bielik, żółw błotny, rzekotka drzewna, bocian czarny i wiele innych. Spośród zabytków przyrodniczych są Kamienna Buczyna, Góra Głowacz i okoliczne wsie. Gdyby nie niszczycielskie wojny, w samym mieście zachowałoby się więcej zabytkowych budynków.